Sucha igłoterapia

Sucha igłoterapia

(dry needling)  jest terapią mięśniowo-powięziowych punktów spustowych (MPPS) z użyciem jednorazowych sterylnych igieł do akupunktury. Bolesne mięśniowo-powięziowe punkty spustowe powstają zazwyczaj w okolicach brzuśca mięśniowego, w powięziach oraz na przebiegu włókien mięśniowych powierzchownych i głębokich. Za główną przyczyną tworzenia się MPPS uznaje się przeciążenia narządu ruchu, urazy, długotrwała praca statyczna, stres, niedobór witamin i mikroelementów. Zabieg ten polega na stymulacji tkanki mięśniowo-powięziowej do regeneracji i przebudowy, dzięki czemu niwelujemy ból. Podczas zabiegu fizjoterapeuta lokalizuje mięśniowo-powięziowe punkty spustowe, w które wbija igłę wywołując reakcję drżeniową. Podczas zabiegu staramy się maksymalnie zredukować reakcję drżeniową na wbicie igły. Skuteczność terapii zwiększa się im celniej trafimy igłą w punkt spustowy lub napięte pasmo mięśniowe. Do zabiegu używa się igieł do akupunktury zazwyczaj o grubości 150-300 mikrometrów oraz długości 15-50mm. W celu uzyskania optymalnego efektu terapeutycznego suche igłowanie łączy się z: terapią manualną, ćwiczeniami rozciągającymi i wzmacniającymi.

Działanie tego zabiegu nie ma nic wspólnego z klasyczną akupunkturą pomimo tego, że używa się w obu przypadkach tego samego rodzaju igieł. Celem suchej igłoterapii jest lokalizacja mięśniowo-powięziowych punktów spustowych, natomiast tradycyjna akupunktura ma za zadanie poprawę przepływu energii poprzez nakłuwanie meridianów.

Punkty spustowe mięśniowo-powięziowe  są to miejsca o zwiększonej wrażliwości na ucisk

, mogące dawać rzutowanie bólu na inne okolice ciała. Charakteryzują się bolesnym zgrubieniem oraz wzmożonym napięciem w obrębie mięśnia. Punkty spustowe dzielimy na aktywne i utajone. Aktywne charakteryzują się lokalnym lub przeniesionym bólem mięśni podczas skurczu, rozciągania, spoczynku lub ucisku. Utajone punkty nie powodują bólu lokalnego lub przeniesionego bez dodatkowego ucisku. Utajone punkty spustowe są lżejszym stadium niż aktywne jednak pozostawione bez terapii mogą ewoluować w aktywne.

Wskazania do suchej igłoterapii:

– mięśniowo-powięziowe punkty spustowe;

– bóle kręgosłupa szyjnego, lędźwiowego, piersiowego;

– napięciowe bóle głowy;

– przeciążenie mięśni;

– tendinopatia (choroba ścięgien);

– łokieć tenisisty, łokieć golfisty;

– stany po unieruchomieniu po urazie lub po zabiegu operacyjnym;

– kolano biegacza, kolano skoczka;

– ból pochodzący z tkanki bliznowatej.

 

Przeciwwskazania do suchej igłoterapii:

– igłofobia;

– infekcje z gorączką lub bez;

– ostre stany zapalne;

– nowotwory;

– zmiany skórne i otwarte rany;

– krwiaki, obrzęki;

– obniżona krzepliwość krwi;

– zaburzenia czucia;

– ostry uraz;

– ciężka miażdżyca, tętniaki;

– choroby zakaźne;

– osoby chore psychicznie;

– ciąża w pierwszym trymestrze później za zgodą lekarza prowadzącego.

Po zabiegu suchego igłowania może dochodzić do typowych i niegroźnych działań niepożądanych należą do nich:

– niewielkie krwiaki w miejscu igłowania;

– ból nakłuwanej okolicy utrzymujący się ok 1-3dni.