Kolano biegacza

Kolano biegacza (ITBS) co to jest?


Kolano biegacza znane również jako zespół pasma biodrowo-piszczelowego jest najczęstszą dolegliwością bólową bocznego przedziału stawu kolanowego (zewnętrzna część kolana). Schorzenie to ma charakter przeciążeniowy. Ból pojawia się przy cyklicznym zginaniu kolana do ok 30 stopni (po zewnętrznej stronie).

Kolano biegacza objawy




  • ból z boku kolana rozlany i trudny do zlokalizowania, występujący podczas cyklicznych ruchów zgięcia,

  • często występująca miejscowa tkliwość po bocznej stronie kolana w obrębie kłykcia bocznego kości udowej lub na powierzchni przednio-bocznej górnej części kości piszczelowej,

  • ból najczęściej pojawia się po pokonaniu tego samego dystansu w wykonywanej aktywności na przykład podczas biegu, jazdy na rowerze czy chodzeniu po górach,

  • wchodzenie i schodzenie po schodach może prowokować dolegliwości bólowe,

  • objawy często pojawiają się po zmianie powierzchni treningowej, przeniesienie treningu na pochyłe trasy lub zwiększenie dystansu,

  • testy oporowe zazwyczaj nie powodują bólu.


Kolano biegacza przyczyna




Podczas biegania lub jazdy na rowerze, stawy biodrowe i kolanowe wykonują wiele ruchów zginania i prostowania. W trakcie wykonywania danej aktywności zbyt dużemu obciążeniu może ulec mięsień naprężacz powięzi szerokiej, który znajduje, się w przednio bocznej części stawu biodrowego. Mięsień ten ma bezpośredni wpływ na długość i napięcie pasma biodrowo-piszczelowego. Przeciążony mięsień naprężacz powięzi szerokiej napina pasmo, przez co dochodzi do ucisku tkanek leżących pod tą strukturą (zewnętrzna część kolana). W skutek permanentnego przeciążania mięśnia naprężacza dochodzi do zwiększania siły zginaczy i rotatorów wewnętrznych stawu biodrowego w stosunku do prostowników i rotatorów zewnętrznych, powstaje tzw. dysbalans mięśniowy.

Co może mieć wpływ na powstanie kolana biegacza?

  • czynniki treningowe: bieg w zbyt szybkim tempie, nadmierny kilometraż, zmiana podłoża lub ukształtowania terenu, brak przerw na marsz,

  • czynniki anatomiczne: krótkie pasmo bardziej napięte predysponuje do powstawania schorzenia, boczne skrzywienie kręgosłupa,

  • szeroka miednica, przodopochylenie miednicy, szpotawość i koślawość kolan, płaskostopie.


Kolano biegacza kogo dotyczy?


Kolano biegacza najczęściej tyczy się osób młodych w 2-3 dekadzie życia, uprawiających sport wymuszający cyklicznie powtarzające ruchy zgięcia kolana. Najbardziej narażoną grupą sportowców na występowanie tego schorzenia są: biegacze długodystansowi, kolarze, piłkarze i tenisiści. Przypadłość ta, również dotyka osób spędzających wolny czas spacerując po górach przez co również może dojść do przeciążeń.

Kolano biegacza diagnostyka


Diagnozę zazwyczaj stawia się na podstawie wywiadu z pacjentem oraz badania przedmiotowego. Badania obrazowe RTG (rentgen), MR (rezonans magnetyczny) lub USG (ultrasonografia) wykorzystywane są w celu wyeliminowania innych przyczyn niż w celu potwierdzenia przeciążenia pasma biodrowo-piszczelowego.

Kolano biegacza leczenie


Bańki próżniowe - według mojej opinii terapia bańkami próżniowymi w przypadku kolana biegacza jest jedną z  najskuteczniejszych form leczenia. Zdarza się, że wystarczą 3-4 zabiegi po czym pacjent wraca do kontynuowania sportu. Bańki stawiam w odpowiednich miejscach na paśmie biodrowo-piszczelowym, mięśniach pośladkowych oraz na naprężaczu powięzi szerokiej, z jednoczesnym wykorzystaniem ruchu. Zadaniem baniek próżniowych jest stworzenie kontrolowanego stanu zapalnego w miejscu ich zastosowania co ma zmusić organizm do regeneracji miejsca zabiegowego.



Terapia Manualna – skupia się na przekrwieniu i rozluźnieniu pasma biodrowo-piszczelowego oraz mięśnia naprężacza powięzi szerokiej. Dodatkowo skupiamy się na poprawie elastyczności i rozciągnięciu mięśni zginających, rotujących  wewnętrznie i przywodzących staw biodrowy.

Ćwiczenia – trening powinien zostać dobrany indywidualnie, ponieważ musimy brać pod uwagę wiele czynników treningowych lub anatomicznych mogących mieć wpływ na powstanie kontuzji. W trakcie leczenia skupiamy się głównie na rozciągnięciu mięśni zginających, rotujących wewnętrznie i przywodzących staw biodrowy, dodatkowo wzmacniamy mięśnie pośladkowe: wielki i średni, które są mięśniami przeciwstawnymi zginaczom stawu biodrowego, między innymi naprężaczowi powięzi szerokiej.

Kinesiotaping – polega na naklejeniu specjalnych plastrów mających na celu odciążenie przeciążonej struktury. W ostatnim czasie bardzo popularna metoda wykorzystywana do wspomagania leczenia zespołu pasma biodrowo-piszczelowego.

Kolano biegacza profilaktyka


Profilaktyka powinna uwzględniać odpowiednią rozgrzewkę oraz rozciąganie mięśni przed i po treningu.

  • odpowiednie rozgrzanie mięśni (trucht od 0,5km do 1 km),

  • przed jak i po treningu należy rozciągnąć wszystkie mięśnie kończyn dolnych m.in mięsień naprężacz powięzi szerokiej, mięsień czworogłowy, mięśnie kulszowo-goleniowe, mięśnie przywodziciele, mięśnie pośladkowe, mięśnie łydki,

  • robienie przerw na marsz,

  • w przypadku pojawiania się pierwszych objawów bólowych zaleca się przerwę lub przerwanie treningu, aby nie nasilać dolegliwości,

  • regularne wzmacnianie mięśni ze szczególnym uwzględnieniem mięśni pośladkowych.


 

 

Autor artykułu mgr Jarosław Komosa